Betonnen gebouwen uit de jaren ‘70 worden vaak weggezet als grijs, grauw en zo snel mogelijk te slopen. Lichtgewicht uitbreidingen in hout, staal en glas scherpen deze perceptie vaak nog aan.

Het ontwerp voor De Felix – een multifunctionele cluster waar schoalgaande kinderen, gebruikers van de academie, de bibliotheek, de politie of stadsadministratie welkom zijn - kiest onomwonden voor het ‘verderbouwen’ aan het betonnen verleden. Door de verschillende kleurschakeringen van het beton, de diverse oppervlaktebehandelingen en de vele vormen die de nadrukkelijk aanwezige structuur aanneemt als een rijk instrumentarium te zien, kunnen we de negatieve perceptie omkeren. Varianten van de betonnen kolommen, gevelpanelen en balken worden toegevoegd. Oud en nieuw zijn duidelijk verwant. De nieuwe bouwelementen hernemen het ritme van de bestaande structuren en voegen zachtere randen en lijnen toe. De gebouwen worden opgetopt en uitgebreid alsof er wordt verdergebouwd aan de basis. Een nieuwe theaterzaal met een dragende gevel in beton wordt ingepast op de site.

Het beton wordt niet opgekuisd. De verwering wordt aanvaard. (Micro-) vergetatie zal het project dichter bij de Gentbrugse Meersen brengen en een robuuste achtergrond voor het bonte programma aanreiken.